Page 1 of 4
All Rights Reserved To Author – myvijisushil@gmail.com
சுடுகாட்டுக்குப் ப ாபேன்...
‘எலே அந்தப் பக்கமா எங்கப் லபாலே?” என்று லகட்டக் கந்தனைப் பார்த்து,
“வ ீ
ட்டு சாமான் விக்கே கனடப் லபாடப் லபாலேன்” என்லேன்
“லகணப்பய... சுடுகாட்டுேப் லபாய் கனடயத்...
More
Page 1 of 4
All Rights Reserved To Author – myvijisushil@gmail.com
சுடுகாட்டுக்குப் ப ாபேன்...
‘எலே அந்தப் பக்கமா எங்கப் லபாலே?” என்று லகட்டக் கந்தனைப் பார்த்து,
“வ ீ
ட்டு சாமான் விக்கே கனடப் லபாடப் லபாலேன்” என்லேன்
“லகணப்பய... சுடுகாட்டுேப் லபாய் கனடயத் ததாேக்கே மூஞ்சியப் பாரு. மனேகினேக்
கழண்டுச்சாலே?”
“ம்க்கும்.. தசான்ைாலும் புரிஞ்சிக்கிட்டு லமற்தகாண்டு ஆே காரியத்னதப் பாக்கேமாதிரி
....”
“புரியேமாதிரி தசால்லுலவ” என்று என்னை அவைருகில் இருத்திக்தகாண்டான்; அந்த
ஆேமர நிழேில் எங்கள் விவாதம் ததாடர்ந்தது.
“இன்னும் தகாஞ்ச நாள், இல்னேைா வருஷத்துே, நம்ப நாட்டுப் தபாருட்கனை லபாய்
மக்கள் எங்க வாங்குவாங்க? அதுதாம்ப்பா.. இப்லபாலவ சுடுகாட்டுே ஒரு கனடயப்
லபாட்டுடோம் அப்படின்னு..” என்று இழுத்த என்னைப் பார்த்து
“என்ை ஒரு மார்க்கமாலவ லபசுே..சுடுகாட்டுே கனட...மக்கள் சாமான் வாங்கரதப்
பத்திக் கவனே புரியேிலயப்பா” என்ேக் கந்தனை லமலும் குழப்பாமல்,
“அது ஒண்ணுமில்னே! தவைிநாட்டுக் காரனுக்குச் சில்ேனே வியாபாரத்னத
அனுமதிக்கும் லபாது கவர்தமன்ட் என்ை தசான்ைாங்க? ஞாபகம் இருக்கா?” என்லேன்.
“என்ை இப்படி லகட்டுப்புட்ட?
Less